A poza da Moura. Adrián Verde

(aparece un mural con un avión debuxado)

 Mora-¿Papá a donde vamos?  (dice con voz intrigada)

(mentres mira pola ventana contemplando o paisaxe)

Padre-A Domaio, un pobo de Pontevedra

(quitándose a chaqueta, e pona no regazo)

Mora- Ah vale

 Narrador- Ao chegar alí a mora enamora se dun campesiño

(aparece la casa del campesino no de la zona)

Mora- Que guapo eres  (dice cos mofletes roxos)

(ainda na sua casa)

Campesino- Ti tamen (colléndo lle a man)

(Casi saindo pola porta) Mora- se queres podemos ser novios (apretando mais a sua man)

(Fora da casa)

Campesino- claro que si   (dándolle un bico), pero o teu pai aceptara anosa relación (un pouco asustado)

(saindo pola porta)

 Mora- si, cando o mire  digollo (con voz tranquilizante)

(Mentres a mora camiña hacia acasa)

Narrador- a mora chega a casa e llo conta ao seu pai.

(na cociña)

 Mora- Papá, papá hoxe coñecin ao amor da miña vida (dice con voz alegre)

(Lavando os pratos)

 Padre- ¿Quén e? (caindoselle un prato)

(Mentras colle unha basoira)

 Mora- e un campesiño, maña quedei con el (dice con voz alegre)

(Segue lavando os pratos)

 Padre- ¿e a qué hora por casualidad? (dándolle a espalda)

(indose da cociña)

Mora- As 5:00 na poza “con voz cansada e estirándose”

(Todo oscuro)

 Narrador- o pai nunca aceptou a sua relación, ao día seguinte o  pai os sorprende na poza.

(na poza)

Padre- Aléxate da miña filla ou matote (levantando un coitelo)

(na poza)

 Campesino- Non me vou  alexar, eu amoa (di gritando)

(Ainda na poza)

Narrador- o pai tirase encima do campesiño dándolle unha puñalada no peito, a mora enfadada metese na poza e desaparece.