Xa temos todos lido Mme Bovary e todos estamos de acordo en que é unha obra capital da historia da literatura. Non é só que sexa un libro moi entretido, senon que ten algo especial. Os membros do club on saben dicir exactamente qué é iso diferente que ten, pero se nota. Pensan que é o que diferencia as grandes obras da literatura de consumo. Tal vez non sexan tan vibrantes, pero teñen algo que as fai especial. Que é? Quen o sabe? Dende Platón levamos intentando saber que é o que diferencia un texto literario dun que non o é e aínda non o sabemos.
No que non houbo acordo foi en se a protagonista e un exemplo de feminismo adiantado ao seu tempo ou é unha egoísta. Mellor que non haxa consenso. Tal vez esto sexa o que fai dunha obra unha obra maestra, que se abren a multitude de interpretancións.
Como Madame Bovary é un libro bastante longo, o alumnado propón ler un un pouco máis curto, xa que andarán liados coas lecturas obligatorias das diferentes asignaturas. G, unha rapaza nova no club, di que faláronlle moi ben de
Estupor y Temblores, de Amelie Nothomb, e pide se o podemos ler. A todos lles parece unha boa idea.
Trata sobre unha muller, Emma Bovary, que lía moitas novelas románticas, polo que tiña una visión distorsionada do amor, e soñaba con ter un romance como os que se contaban nesas historias. Ao longo da historia ten varios amantes, xa que non se sinte satisfeita co amor do marido.
